سیمای زینب کبری در آئینه کلام و رفتار معصومین (ع)

بهترین راهها برای شناخت سیمای تابناک حضرت زینب دو راه است: الف- شناخت او، از راه توجه به تاریخ زندگانی او و درک احکام او و بررسی رفتار او. ب- شناخت او در آئینه کلام معصومین(ع) دربارة او و برخورد آنان با او. از آغاز مقاله بانگاهی اجمالی به زندگانی و کلام و رفتار زینب کبری، گامی در راه شناخت این نمونة عمل و الگوی بزرگ و اسوه حسنه برداشتیم و اکنون در پرتو کلام و رفتار پیامبر و امامان (ع) پیرامون زینب0س) در راه شناخت بیشتر آن حضرت گام برمی‌داریم. پیامبر اسلام(ص) و زینب(س) زمانیکه زینب به دنیا آمد پیامبر اسلام در سفر بودند، حضرت فاطمه(س) از همسر خود علی‌بن ابی‌طالب(ع) درخواست کرد نامی برای نوزاد انتخاب نماید. آن حضرت صبر کرد تا رسول خدا(ص) از مسافرت بازگشتند، تقاضا نمود که نام فرزند را برگزینند، و پیامبر اسلام(ص) هم با بهره‌گیری از وحی الهی، نام زینب را برای نوزاد تعیین کردند.

ادامه مطلب...

مطلع انوار داور فاطمه (سلام الله علیها)
پاره ی قلب پیمبر فاطمه (سلام الله علیها)
مظهر اسرار رب العالمین
گلشن خوشبوی حیدر فاطمه (سلام الله علیها)
آیت  نور سماوات و زمین
حق نما مشکوة انور فاطمه (سلام الله علیها)
آیه والشّمس ِ قرآن مجید
گردد از نورش منور فاطمه (سلام الله علیها)
سوره واللّیل خال ِ در حجاب
نقطه توحید ِ داور فاطمه (سلام الله علیها)
آن کثیر الخیر و هم خیر کثیر
داورش نامیده کوثر فاطمه (سلام الله علیها)
حبّ زهرا اجر پیغمبر بود
دشمنش گردیده ابتر فاطمه  (سلام الله علیها)
هل أتی تمجیدی از ایثار او
می دهد افطار دیگر فاطمه (سلام الله علیها)
از امیرالمؤمنین باید شنید
اسوه و میزان همسر فاطمه (سلام الله علیها)
می شود روشن زفرزندان او
بهترین تصویر مادر فاطمه (سلام الله علیها)
خوش ترین تحلیل در تسبیح او
مظهر الله اکبر فاطمه (سلام الله علیها)
من اذاها قد اذانی از نبی
وای اگر گردد مکدّر فاطمه (سلام الله علیها)
پیکرش گلبرگ و کوته عمر و بود
پایمال دست کافر فاطمه (سلام الله علیها)
 شد زجورو و کینه ی اهل جفا  
از در و مسمار  پرپر فاطمه (سلام الله علیها)
بود همچو مصطفی و مرتضی
(نوریا) با حق برابر فاطمه (سلام الله علیها)

بدانکه ماه رجب و ماه شعبان در شرافت تمامند و روایت بسیار در فضیلت انها اورده شده بلکه از حضرت رسول صلی الله علیه و اله وسلم روایت شده است :که ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهی در فضیلت و حرمت به ان نمیرسد وقتال با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است.کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد مستوجب خوشنودی بزرگ خدا گردد و غضب الهی از او دور گردد و دری از درهای جهنم بر او بسته گردد.

ادامه مطلب...

بسمه تعالی
به دعوت برادر محترم روح الله جعفری (+) به موج وبلاگی بسیج و بسیجی واقعی دعوت شدم.

بسیجی یعنی : علی علیه السلام که تمام وجودش وقف اسلام بود.

به فرموده مقام معظم رهبری پیشرو بودن مهم ترین صفت یک بسیجی است.

فرهنگ بسیجی در یک جمله :

بسیجی یک فرهنگ است و اگر بخواهیم این فرهنگ را در یک جمله تعریف کنیم ، باید بگوییم پیشرو بودن در همه عرصه های اساسی زندگی .

مقام معظم رهبری مد ظله العالی در دو بیان دیگر درباره ی پیشرو بودن بسیجیان فرموده اند : (همین بسیجی ها واقعا بهترین جوانانند که در میدان علم و دین و جهاد ، پیشرو هستند . در کجا چنین جوانانی را سراغ داریم ؟ نظیر این ها را خیلی کم داریم و در هیچ جای دنیا تعدادشان به این کثرت نیست.)

(در همه نیروهای فرهنگی و فکری ، نیروهای علمی و نیروهای هنری هم این نیروی عظیم بسیج مردمی می تواند پیشرو باشد ، چون جوان است، چون با نشاط است ، چون از متن مردم است.)

الگوی پیشرو

رهبر دانا و حکیم انقلاب در معرفی الگو ی پیشرو فرموده اند:

(شما امیرالمومنین علیه السلام را فقط به عنوان یک چهره ی دوران چهل ساله و پنجاه ساله و شصت ساله نبینید . درخشش آن حضرت در دوران جوانی ، همان الگوی ماندگاری است که همه ی جوانان می توانند آن را سرمشق خودشان قرار دهند . در دوره جوانی در مکه ، یک عنصر فداکار ، یک عنصر باهوش و یک جوان فعال و پیشرو و پیشگام بود. در همه ی میدان ها ، مانع های بزرگ را از سر راه پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم )بر می داشت در میدان های خطر سینه سپر می کرد و سخت ترین کارها را برعهده می گرفت. با فداکاری خود ، امکان هجرت پیامبر  ( صلی الله علیه و آله و سلم)را به مدینه فراهم کرد و بعد در دوران مدینه ، فرمانده سپاه ،فرمانده دسته های فعال ، عالم هوشمند ، جوانمرد و بخشنده بود . در میدان جنگ ، سرباز شجاع و فرمانده پیشرو بود . در عرصه حکومت ، یک فرد کار آمد بود . در زمینه مسائل اجتماعی هم یک جوان پیشرفته ی به تمام معنا بود .

الگوی امروزی پیشرو بودن را نیز شهدا و ایثارگران معرفی فرموده اند

صفات پیشروان

قرآن کریم در سوره مومنون صفات سابقون و پیشروان را این گونه بیان می فرماید:

ان الذین هم من خشیه ربهم مشفقون (57) و الذین هم بایات ربهم یومنون (58)والدین هم بربهم لا یشرکون (59)و الذین یوتون ما اتوا و قلوبهم وجله آنهم الی ربهم راجعون (60)اولئک یسارعون فی الخیرات و هم له سابقون (61)

مسلما کسانی که از خوف پروردگارشان بیمناکند و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند و آنها که به پروردگارشان شرک نمی ورزند و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج می دهند و با این حال دلهایشان هراسناک است از اینکه سرانجام به سوی پروردگارشان باز می گردند آری چنین کسانی در خیرات سرعت می کنند و از دیگران پیشی می گیرند .

آیات فوق ترسیم جالب و تنظیم کاملا منطقی برای بیان صفات این گروه از مومنان پیشگام است از ترس آمیخته با احترام و تعظیم که انگیزه ایمان به پروردگار و نفی هرگونه شرک است شروع کرده و به ایمان و معاد و دادگاه عدل خدا که موجب احساس مسئولیت و انگیزه ی هر کار نیک است منتهی می گردد و مجموعا چهار ویژگی و یک نتیجه را بیان می کند .

حضرت امام  خمینی رحمت الله علیه نیز با الهام از آموزه های دینی فرموده اند: اگر افراد یک ملت تزکیه و تربیت شده باشند آن ملت پیشرو است.اگر شرط پیشرو بودن ملت تزکیه و تربیت است پیش شرط آن تزکیه و تربیت نیروهای بسیجی است که باید در این امر نیز پیشرو باشند.

بسیج در واقع یک حرکت گسترده ی مردمی است. خیلی ها ممکن است داخل در نیروهای بسیج و گردان های مقاومت و نیروی مقاومت سپاه نباشند اما در دل بسیجی باشند . در نظر خواهی هایی که از جوان های ما کدند بیش از نود درصد جوان های کشور اعلام کردند که آماده ی دفاع از ملتند . این معنای بسیج است همین روحیه وقتی با اخلاص بیشتر به مبانی و یا پرهیزکاری و پارسایی همراه شود چهره های نورانی جوانان بسیجی عزیز ما را در بخش های ممتاز و پیشرو مشخص می کند.

به عنوان فردی که سالیان مدیدی است توفیق خدمت در بسیج را داشته ام و در سمت های گوناگون فعالیت کرده ام و به عنوان یک هادی سیاسی و مربی طرح صالحین و معرفت در بسیج چند نکته را قابل ذکر می دانم و آن این مطلب است که بسیجی همانند طلبه فردی است که در جامعه الگوی دیگران است پس برای الگو بودن نیاز به تربیت و تزکیه بسیار خود دارد . از یک بسیجی انتظار می رود که در تمام زمینه ها نمونه و الگو باشد در زمان جنگ بسیجی روحیه دلاوری داشت و با جانفشانی و اسلحه از ملت و آرمانهایش دفاع می کرد . زمانی افتخار بسیجی سنگر و تفنگش بود . سنگر خوب و قشنگی داشتیم /روی دوش خود تفنگی داشتیم/ روحیه شهادت طلبی و روحیه دلاوری حرف اول را می زد . اما اکنون فضای جنگ در جامعه تغییر کرده همانگونه که پای تزویر و ریا در تمام مسائل به چشم می خورد پای آن به مسائل سیاسی و نظامی هم به شکل بسیار بدتری رخنه یافته است. لذا بسیجی باید زرنگ بوده و دیدگاه خود را روز به روز ارتقا بخشیده فردی ساده لوح نباشد و روز به روز بر علم و آگاهی و تقوای خود بیفزاید جنگ نرم در این زمان اسلحه اش  دانش و تقوا ست اسلحه اش فناوری های گوناگون در عرصه های گوناگون است . پس برای دفاع از آرمانهای دینی و مملکتی باید از سلاح دشمن نه تنها ضربه نخورد و پاتک زد بلکه باید حمله نمود و فرهنگ و آداب اسلامی خود را جایگزین آن نمود . بسیجی باید تلاش بسیار نماید تا فردی کیّس و باهوش بوده و از طریق فریب خوردنش همچون ابوموسی ها به دین ضربه وارد نسازد. بسیجی به جای دیدن سریالهای متفاوت که از زدن این کانال به آن کانال منتهی می شود و آنچه که وقت و عمرش را هدر و تلف می سازد و به جای بیهوده کاری ها باید به قرآن و سخنان ائمه اطهار علیهم السلام رجوع کرده و الگو گیری نماید مهمتر از پنهان ماندن قبر حضرت زهرا علیها السلام و گریستن برآن و مهمتر از خاکی بودن قبرستان بقیع و حرم کاظمین ، خاک خوردن برروی معارف این بزرگواران است که بسیجی باید خاک از آن بزداید و خود از آن  شهد شیرین نوشیده و بنوشاند.به عنوان مثال در ایام غدیر ازمهمترین اعیاد مسلمانان، بسیجی در پایگاه جشن می گیرد شیرینی می دهد مراسم مولودی خوانی برگزار می کند و عیدی داده و عیدی می گیرد آیا به واقع علی علیه السلام را هم شناخته و معارف بلند غدیر راهم درک کرده است آیا معارف بلند و بی همتای نهج البلاغه را تورقی زده و مطالبش را خوانده و عمل کرده یا نه فقط ظاهر را گرفته و باطن را رها کرده آنچه ما باید بدانیم اینکه هر کدام از طرح های بسیج زمانی نتیجه بخش خواهند بود که هدف اصلی از اجرای طرح مشخص شده و صرفا جهت دادن گزارش و از سر بازکردن طرح نباشد . بسیجیان بزرگترین نعمت جامعه اسلامی ما هستند که خداوند به هر ملتی چنین سربازانی را عطا نمی کند پس بیایید قدر خود را بدانید و از نعمتهای جاری در مملکت نهایت استفاده را مثل آنچه که تاکنون انجام داده اید ببرید . و به خود و ملت اسلامیتان ببالید که خدا توفیق بسیجی بودن و خدمت به اسلام را به هر کسی عطا نمی کند اینک که توفیق خدمت رسانی یافته ای قدرش بدان و نهایت استفاده را ببر. امیدوارم در راهی که در آن قدم نهاده اید موفق بوده و از امتحانهای الهی سر افراز  بیرون آیید. علی یارتان هفته بسیج بر بسیجیان عزیز این انوار الهی مبارک باشد.

خدا داند که پیر روزگاری

امام و رهبر عالی تباری

منور گشته از تو جمله دلها

نظر بازان عاشق را قراری

همان آیینه خورشید غایب

از این رو آفتاب شام تاری

یکی کن حرف اول را زمصرع

علی را نوریا آور به یاری

با روحی خسته و قلبی شکسته و صدایی که بغض "بی او بودن" بر آن نشسته! هوای چشمانم بارانی است!
از تکرار حالا و امروز و امشب خسته ام.....می خواهم به جایی دورتر از فردا بروم...جایی که هیچ حدی میان من و خیالش نباشد
می دانی مادر! تو در ازل یک شاخه گل سرخ بودی که در همسایگی فرشته ها زندگی می کردی.یک روز فرشته ای زیبا گلبرگی از تو را به زمین آورد تا همه باغها رنگ و بوی تو را بگیرند.تو زیباتر از همه گلهای ملکوت بودی و خداوند تو را به زمین فرستاد تا هیچ خانه ای از مهربانی و زیبایی بی بهره نماند!
می دانم که تو را با کلمه ها نمی توان نوشت-با دستهای تهی نمی توان تصویر کرد.
کاش می شد دوباره کودکی شوم و در دامان پرمهر تو به دیدار بهشت بروم.
اینک مرا آرزوی شنیدن لالایی توست که زیباترین آواز دنیا بود برایم.مادر قلب خسته ام بی قرار توست .آنقدر احساس غریبی می کنم که حس می کنم خورشید هم گرما و طراوتش را از من دریغ می کند و مرا به دست سایه ها سپرده!آنقدر خسته و وامانده ام که عطر یاس ها نیز مدهوشم نمی کند...دیگرطراوت گل سرخ شادابم نمیکند...دیگر آواز قناریها هم نشاطم نمی بخشد...که بلندی سرو هم مرا استقامت نمی بخشد... بی تو زندگی واقعا سخت است و لحظاتم بسیار غریبانه می گذرد آنچه تا به حال نگاهم داشته توکل به اوست همین و بس..هنوز هم بعد از یکسال غم نبودت تازه و گرم است سفرت بخیر عزیز ... نگاهم کن مادر تا از خورشید گرمتر و از پروانه ها بی قرارتر شوم...

                                          همه یاسهای سپید بدرقه راهت

امام علی خطاب به فرزندش می نویسد: این پندنامه پدری است به مرگ نزدیک و به پیروزی زمانه معترف ، به فرزندی آرزومند که به آرزوها دست نخواهد یافت. داستان گذشتگان بر او فروخوان و سرگذشت پیشینیانش یادآور و بر دیار و آثارشان بگذر،پس ‍ بنگر که چه کردند و از کجا بر شدند و به کجا فرود آمدند و در کجا جای گزیدند. آن گاه بینی که از دوستان جدا ماندند و به دیار تنهائی فرود آمدند
آنسان که تو نیز پس از اندک زمان یکی از آنان خواهی بود. پس سرای بپیرای و آخرت به دنیا مفروش و آنچه ندانی مگوی و از آنچه به آن وظیفه نداری سخن مران و راهی که از کجی آن بیمناکی ، مپوی. مثل آنان که به دنیا فریفته شدند، بر مثال گروهی است در منزلی پر نعمت نشسته ، که نخواهند به وادی بی برکت و قحطی زده مقام گیرند. پس چیزی را ناخوشتر و دشوارتر از آن نمی دانند که رامشسرای خویش رها کنند و ناگهان به آن پایگاه تهی از نعمت فرود آیند. ای فرزند دلبند! بدان که ترا بهر آن جهان آفریده اند نه این جهان ، و برای گذشتن آورده اند نه نشستن ، و برای مرگ و نه جاوید زیستن
تو در سرایی هستی که خانه کوچ است و توشه اندوزی و جای ناکامی و گذرگاه آن جهنمی. همانا که مرگ در پی تست و تو طعمه مرگی ، و هیچ گریزنده از آن به سلامت نرست و و از دست هیچ جوینده به در نرفت و جوینده ناچار به آن رسید. پس برحذر باش که مرگ ، آن گاه که سرگرم گناهی و به خود می گویی توبه خواهم کرد، به سراغت آید، و میان تو با توبه جدایی افکند که خویشتن به دست خود تباه ساخته باشی.
ای پسر گرامی ! بدان آن کس که بر راهوار شب و روز سوار است ، رهنورد است ، اگر چه بر جای ایستاده ، و در راه است ، اگر چه به فراغ رهنورد است ، اگر چه بر جای ایستاده ، و در راه است ، اگر چه به فراغ آرمیده. بی گمان هرگز به آرزو نرسی و از مرگ نرهی ، اگر که پوینده راه پیشینیان باشی ، پس ‍ در طلب دنیا مدارا کن و در کسب روزی ، پاکیزه باش و آن بر خود آسان گیر بساط طلب که به تنگدستی پیوست. نه چنین است که هر سختکوش ، روزی فراوان یابد و هر که راه اعتدال پوید، از آن محروم ماند. خود را به هیچ فرومایگی میالای - اگر چه ترا به دلخواه رساند، که آنچه از جان کاستی ، آن را بدل نخواهی یافت. بنده کس مباش که خدای آزادت آفرید. آن خیر که به شر انجامد، خیر نیست ، و آن گشایش که به فروبستگی کشد، گشایش نیست.
بهوش باش که توسن از هر سویت نکشاند و شتابان به آبشخور هلاکت فرود نیارد. آنچه به سبب خاموشی از دست دهی ، تدارک آن آسانتر، تا آنچه به سبب سخن گفتن. نگاهداری آنچه در ظرف است ، به استواری بند انست نزد من نگاهداشتن چیزی که در دست داری ، بهتر تا طلب چیزی که در دست دیگران است. شرنگ نومیدی ، گواراتر، تا خواهش از مردمان. روزی تنگ با پرهیزگاری ، بهتر که بی نیازی با زشتکاری. هر کس راز خویش بهتر از دگری نگاه می دارد. بسا آدمیان که در زیان خویش
کوشند.
هر که فکرت کند، بینا گردد. به نیکوکاران پیوند تا از آنان باشی ، و از تبهکاران بگسل تا از آنان نباشی. لقمه حرام بد است. ستم بر ناتوان ، زشترین ستم است. آنجا که نرمی به درشتی گرایاند، درشتی نرمی است. بسا که دارو درد است و درد دارو. بسا کسی که او را بدخواه خود پنداری و به صلاح تو سخن گوید و آن را که عافیت اندیش ‍ خویش شماری ، در پندگویی تو خیانت ورزد
زنهار بر آرزو تکیه مکن که آرزو، سرمایه گولان است. خرد، سود جویی از آزمایشهاست. بهترین تجربه آنست که پندگوی تو باشد، ترا از بدیهای باز دارد و به نیکی ها ،کشاند . فرصت غنیمت شمار، زان پیش که از دست دادن آن مایه اندوه تو گردد. هر جوینده به مقصود نرسید و هر مسافر باز نیامد. هدر دادن مال در هوسها، و توشه نیدوختن از آن برای رستاخیز، تبهکاری است.
هر کار را پایانی است ، عاقبت اندیش باش. سوداگر بازیچه خطر است بسا مال اندک ، از بسیار آن بارورتر. یار فرومایه و دوست بخیل را خیر نیست. تا توسن زمانه رام است ، کام از روزگار آسان برگیر. به امید بیشی ، خویشتن در خطر میفکن. زنهار که مرکب ستیز با تو توسنی نکند
هنگامی که برادرت از تو پیوند برید، پیوستن او را بر خود هموار ساز، و چون دوری جست ، با او مهربان باش و به او نزدیک شو، چون بخل ورزید به او بخشش کن ، چون از تو گوشه گرفت. به او روی آور، در درشتی او نرم باش و چون گناه کرد، عذرش بپذیر، چنان که گویی تو بنده اویی و او خداوندگار نعمت تست،اما زنهار که این دستورها بی جا به کار نبندی و با مردم نااهل به جای نیاری..
بدان کای فرزند که ، روزی بر دو گونه است: روزیی که تو در پی آنی و روزیی که آن در پی تست ، پس اگر تو به سوی آن نروی ، آن به سوی تو خواهد آمد
چه زشت است تن به ذلت دادن به هنگام نیاز، و درشتی در بی نیازی. ترا از دنیا آن سودمند است که بدان اقامتگاه خویش بیارایی. رشته پیوند بین تو با خدای ، استوارترین رشته پیوند است که می توانی به دست آورد. آن که پروای تو ندارد دشمن تست. آنجا که از مایه هلاک است ، نومیدی گنج مقصود است. هر رخنه را نباید آشکار ساخت. هر فرصت به دست نیاید. بسا که بینای کار در قصد خود خطا کرد و بی وقوف به مقصود رسید.
در کار ناروا، درنگ بهتر، چه ، هر دم که بخواهی ، در آن شتاب توانی کرد. بریدن از نادان ، برابر است با پیوستن به خردمند. هر که زمانه را امین دانست ، زمانه به او خیانت ورزید و هر که آن را بزرگ داشت ، به او خوار گشت. نه هر که تیر انداخت ، نشانه زد.

تا بیاد تو همه شب به مناجات گذشت 
تلخی هجر به شیرینی اوقات گذشت 
آن شب قدر که بیخود شدم از جام شراب
هاتفی بر من بیدل به اشارات گذشت 
سخن عشق به نامحرم و اغیار مگو
آنکه عمرش همه در جهل و خرافات گذشت 
نامه قدر کرامت به دم مرغ کرام 
از کریمی زلب پیر کرامات گذشت 
خط تکلیف من از متن همان مکتوب است 
که بنی آدم از آن خط به مباهات گذشت 
رخ دلدار عیان شد به شب زنده دلان 
خفتگان را به سحر وقت ملاقات گذشت 
گرچه آن پیر بخلوت بجماران بنشست
صحبتش از ثغر مشرق و شامات گذشت
نوری از خامنه ای گلشن دین آباد است
چه غم ار از بر ما پیر خرابات گذشت

بلبلان خونیین پرند و گل زماتم پرپر است
پیر مرغان در سلام قدر خونین پیکر است
بسکه خون دل خورد بلبل زداغ روی گل
دامنش خونین به رنگ لاله های احمر است
عاشقان را خون دل چون شیر مادر شد حلال
طفل را شیرین تر از هرچیز شیر مادر است
آنکه عاشق شد علاج سینه سوزان او
در سحرگاه بلند عشق چشمان تر است
قامت مرغ سحر سر تا به پا گلرنگ شد
شاخه گل را همیشه غنچه بر فرق سر است
هجربلبل بی سبب از شاخه گلبن خطاست
آشیان بلبل شوریده بر گل بهتر است
نوریا دراین شب قدر و نوای بلبلان
شکوه بر گل از غم هجران بلبل خوشتر است

تا کی در انتظار نشینم برای تو
ای جان خلق عالم و آدم فدای تو
جان پر بها شود اگر سازم نثار تو
چیزیم نیست تا که فشانم به پای تو
در مهد و کهل حضرت عیساست معجزه
ای من فدای غیبت حیرت فزای تو
تو حاضری و ماهمه غایب ز روی تو
ما را کجا لیاقت یکدم لقای تو
گم گشته بودم و مرا بردی به جمکران
دیدم به جمکران  تو سُر من رای تو
کو چشم و گوش پاک که بینیم و بشنویم
یک لحظه نور روی تو یکدم صدای تو
ای کاش قسمتم شود تا در حیات خویش
بوسم ز شوق خاک کف کفش پای تو
باشد زنور منبر تو در خیال من
بال فرشتگان بود جنس ردای تو
ای آرزوی انبیاء اندر ظهور تو
شادی خلق پرچم عالم گشای تو
شافی درد و شادی دلهای مومنین
در انتقام فاجعه کربلای تو
چون دولت کریمه قرآن به نام توست
اجرا شود عدالت حق با ندای تو
گفتی دعا کنید برای ظهور من 
عالم  تمام منتظر یک دعای تو
حبل متین خلق بسوی خدا تویی
چون توبه است هر نفسی در هوای تو
(نوری) دعا کند که ببیند جمال تو
یا جان دهد به راه خدا در ولای تو