در اینکه چرا این شب را شب قدر نامیده اند مفسران قرآن کریم با کمک از خود قرآن و استمداد از احادیث معصومین مطا لب و دلایل زیادی آورده اند که مهمترین آنها بدین شرح است: 

 1- شب قدر یعنی شب بزرگ و با عظمت و چون این شب، شب شریفی است به آن شب قدر می گویند؛ یعنی شبی که صاحب قدر و منزلت و شرافت است. از لحاظ لغوی نیز، در قرآن کریم « قدر» به معنای منزلت و بزرگی خداوند عالم آمده است و می خوانیم: «ما قدروا... حقّ قدره»[1]. یعنی آنان عظمت خداوند را نشناختند. همچنین، رمز  بزرگی و عظمت شب قدر در خود سوره قدر، نیز  بیان گردیده و می فرماید: «شب قدر، از هزار ماه بهتر است.»

2- چون در این شب، فرشتگان بسیاری به زمین می آیند زمین تنگ می گردد، لذا آن را شب قدر نامیدند، زیرا« قدر» به معنای «ضیق و تنگی» نیز می باشد. 

3- یکی دیگر از معانی «قدر»، «تقدیر و سرنوشت» است و در این شب، امور بندگان تا سال آینده مقدّر می گردد. تفسیر برهان از امام باقر (ع) روایت می کند که: «در شب قدر، هر امری از امور بندگان تا شب قدر سال آینده معین می گردد، از خیر و شر، طاعت و معصیت، ولادت و مرگ و روزی موجودات و هرآنچه در آن سال مقدّر گشته حتمی است و خداوند را در آن مشیت است».    

4- علت دیگر این نامگذاری این است که قرآن با قدر و منزلت بر پیامبر والا قدر و برای امت با قدر و ارزش، به واسطه ملکی صاحب قدر نازل گردیده است.

5 - گاه نیز گفته اند: شبی است که مقدر گردیده تا قرآن در آن نازل شود.  6- یا از آن رو که هرکس این شب را زنده بدارد و احیاء نگهدارد صاحب قدر و منزلت می گردد، به لیله القدر معروف شده است.

  1-  حج/22.