ایدل از بهر خدا پرواز کن

شرح مهر دوست را آغاز کن

هرچه داری ای زبان تقریر کن

از سر مهر ای قلم تحریر کن

مختصر کن یارب این ایام را

لحظه ای ، کن صبح و ظهر و شام را

بار الها عمر ما را کن دراز

چون به دیداری بود ما را نیاز

قرن را بر ساعتی تبدیل کن

در ظهور مهدیت تعجیل کن

پرکن از مهر ولایت سینه ها

پاک کن از سینه هامان کینه ها

با گل نرگس جهان را باغ کن

سینه آلاله پاک از داغ کن

گر بیایی ای گل در انتظار

هر کویری می شود باغ بهار

می شود پر بار تر خاک زمین

روید از هر شوره زاری یاسمین

سبز پوشد قامت دشت و دمن

سر برون آرد زهر خاکی چمن

می نماید رنگها پر رنگ تر

می شود هر نغمه خوش آهنگ تر

ابر ها بارند باران بی حساب

قطره باران دهد بوی گلاب

بوی عطر نرگس آید از هوا

جان رباید بوی خوش چون کهربا

آسمان نزدیک گردد با زمین

عرشیان گردند با مهرت قرین

هر گلی بوی محمد می دهد

هدیه ای نرگس به احمد می دهد

الفتی یابد زمین با آسمان

از چراغانی زمین چون کهکشان

سینه مالامال ایمان می شود

راه دل تا عرش آسان می شود

چون زنی تکبیر بر گرد حرم

ریزد از تکبیر تو عالم بهم

چون نهی بر گرد بیت الله گام

خضر و عیسی همرهت در التزام

ما همه در مقدمت کف می زنیم

سر دهیم آواز و گه دف می زنیم

قامت بی سایه ات همچون بلور

منبری باید تو را از جنس نور

غرق شادی می شود بیت و حرم

یثرب و قم می شود همچون ارم

قبر زهرا را نمایان می کنی

خلق عالم را نواخوان می کنی

از نجف تا کربلا یاران تو

گوش جان بسپرده در فرمان تو

تا رخت از پرده پیدا می شود

چهره خورشید رسوا می شود

هاله ای از نور داری بر تنت

پرنیان حوریان پیراهنت

تا لب لعلت تکلم می کند

هر ملک با آن تعلم می کند

عارفان پیوسته در کشف و شهود

می شود منکوب جهال و جهود

جام رندان از تو پر می می شود

راه سالک زود تر طی می شود

گر تو ساقی باشی و ما باده نوش

پی برد عالم به سر می فروش

هر دلی را پر زبینش می کنی

عقل هار ا غرق دانش می کنی

هر نتیجه زود حاصل می شود

گرد مهدی پر زیاور می شود

ای امام و مقتدای بیکسان

پیشوای منتقم از ناکسان

ای شفا بخش دل مجروح ما

لذت بی انقطاع روح ما

طالب خون شهید کربلا

منتقم از کوفیان بی وفا

عقده ها داریم از قوم یهود

وارثان عاد و اولاد ثمود

این زمین بسیار دارد کربلا

روز عاشورا و دشت نینوا

در زمان غیبتت مستکبرین

بس جفا کردند بر مستضعفین

اشتران صالحان پی کرده اند

مسرفین خوردند تا قی کرده اند

خیز و بر نمرودیان فرمان کن

قلب ابراهیمیان را شاد کن

خیز و فرمان ده که تا فرمان بریم

گوش جان را بر کلامت بسپریم

مردگان جهل را در خاک کن

با وجودت این زمین را پاک کن

عاشقان خفته را بیدار کن

زنده گان مرده را بر دار کن

قائما با قم قیامت می کنی

تا زقد قامت حمایت می کنی

کاشکی ای پیک صلح و اشتی

گام مهرت زود بر می داشتی

سروده  حجه الاسلام والمسلمین سرهنگ خلبان سید نورالدین حسینی