پيام
+
به حرمسراي دل ره ندهم بجز تو کس را / نکشم بجز بياد رخ تو دمي نفس را/ بود آرزوي اوجم سفري به کوي جانان /من بال و پر شکسته چه کنم بگو قفس را/ به هواي مي شبي گر شود از قفس برون دل /چکنم به دزد و رهزن چه بهانه ام عسس را/چو ز عشق آتشينم نبود بجز شراري / به نسيم رحمت آخر بفروز اين قبس را
غزل صداقت
92/1/21
باد صبا
اميد وصلت ايجان بکشم چو بارمحنت /بکدام سو برانم بهواي تو فرس را/شب تار و من مسافر بميان اين بيابان /نه طريق پيش دانم نه عبور راه پس را /به ميان خاک نوري ز گلي فتاده شبنم/که به ابر شکوه دارد همه جور خار و خس را
باد صبا
شعري از ديوان اشعار پدرم جهت مطالعه ديگر اشعار ايشان به اين آدرس مراجعه بفرماييد.http://nafacebadesaba.parsiblog.com