پيام
+
از راه مي رسد مهماني که ماه هاست انتظارش را مي کشي. از راه چندين ماهه اي آمده است؛ مهماني که هيچ با تو غريبه نيست، مهماني که جز خبرهاي خوش، برايت ره توشه اي ندارد؛ ره توشه اي که از سفر خويش به ارمغان برايت آورده است؛ ارمغاني که جز رستگاري نيست؛ رستگاري که جز به عهد ازلي، وعده داده نشده است؛ وعده اي که باگوشت و پوست تو آميخته است بشارتش از ازل تا ابد.
محبان الحسن
89/5/19
باد صبا
مهماني آمده است که تو را نيز به مهماني نور دعوت کند. رزق آب و آينه برايت آورده است و بشارت شوق و عشق. ميزبانت بسيار مهربان است. ميزبانت دري را به روي تو گشوده است تا از آن به مهماني خاص او راه بيابي، در روزهايي مهماني که ماه هاست در سفر بود تا راه خانه ات را بيابد. مهماني که آگاه است از اشتياقي که در سينه ات موج مي زند.
باد صبا
مهماني آمده است تا تو را همراه خويش، به مهماني بزرگ تري ببرد؛ مهماني که ميزبان مهرباني دارد؛ ميزباني که سال هاست او را مي شناسي. از آن لحظه اي که در مراحل تکوين، به ميزباني اش اقرار کردي، از آن دقيقه اي که سجده بر درگاهش تو را به اوج برد.
ميزبانت بسيار مهربان است. ميزبانت دري را به روي تو گشوده است تا از آن به مهماني خاص او راه بيابي،
باد صبا
در روزهايي که پيش روست، روزهايي که درهاي دوزخ را بسته اند به روي مؤمنان، روزهايي که حتي خواب در آنها عبادت است، روزهايي که حتي شب هايش روشن تر از روزهاي ديگرند، روزهايي که روزهاي رستگاري اند.
مهياي سفر شو، همراه مهماني که آمده است تا تو به بزم الهي قدم بگذاري، بزمي که بزم محبت است؛ آنجا که هيچ بنده اي هيچ مهماني بر ديگر مقدم نيست.
باد صبا
«بنازم به بزم محبت که آنجا گدايي به شاهي مقابل نشيند»
اين بزم را خداوند، براي تو آماده کرده است تا رستگاري ات را تضمين کند، بزمي که در آن تنها تو هستي که بايد سرنوشت خويش را به سمت رستگاري سوق دهي.
مهياي سفر شو...!